Πιλ, σερ Ρόμπερτ

(Peel, Τσέμπερ Χολ, Λάνκασαϊρ 1788 – Λονδίνο 1850). Άγγλος πολιτικός. Γιος του Ρόμπερτ (1750-1820), πλούσιου βιομηχάνου που αφοσιώθηκε στην πολιτική, υπήρξε μεταξύ των άλλων και ο εισηγητής του Factory Act, του νόμου περί εργοστασίων, ο οποίος περιόριζε την εργασία των παιδιών στη βιομηχανία. Ο Π. αρκετά νέος έγινε μέλος της Βουλής των Κοινοτήτων, στην παράταξη των Torries. Το 1810 πήρε μέρος στην Κυβέρνηση Πέρσιβαλ, ως υφυπουργός Στρατιωτικών, και δύο χρόνια αργότερα, με τον λόρδο Λίβερπουλ, έγινε υπουργός για την Ιρλανδία. Την εποχή ακριβώς αυτή επεξεργάστηκε τη δική του οικονομική πολιτική, προσχωρώντας στις θεωρίες του Ρικάρντο και του Χάσκινσον, ενώ παράλληλα προσπάθησε να ανασυγκροτήσει το παλιό κόμμα των Torries σε νέο και περισσότερο δυναμικό οργανισμό (που θα ονομαστεί αργότερα Συντηρητικό Κόμμα), έστω και με σκληρό εσωτερικό αγώνα και με τον κίνδυνο να παρεξηγηθεί από ένα μέρος των ψηφοφόρων του. Υπουργός Εσωτερικών μεταξύ 1821 και 1830, πρωθυπουργός από το 1834 μέχρι το 1839 και πάλι το 1841 (οπότε μπήκαν στην κυβέρνησή του προσωπικότητες όπως ο Γλάδστον, ο Ντισραέλι, ο Άμπερντιν και ο Γκραμ), προσπάθησε, με τις μεταρρυθμίσεις του και με όλες γενικά τις πολιτικές του ενέργειες (δεν πρέπει να λησμονείται ο σημαντικός ρόλος που αναγνωρίστηκε στον αρχηγό της αντιπολίτευσης), να δώσει έντονα φιλελεύθερο χαρακτήρα στη δραστηριότητα της κυβέρνησης. Η μεταρρύθμιση, με ανθρωπιστικές κατευθύνσεις, της ποινικής νομοθεσίας, η χειραφέτηση των καθολικών, η αναθεώρηση του φόρου επί του εισοδήματος, ο περιορισμός του δημόσιου χρέους, η μείωση των φόρων και η αναδιοργάνωση της Τράπεζας της Αγγλίας, ήταν τα σημαντικότερα αποτελέσματα της πολιτικής του. Ο Π. υπήρξε αναμφισβήτητα ένας από τους σημαντικότερους Άγγλους πολιτικούς του πρώτου μισού του 19ου αι., κυριάρχησε με την προσωπικότητά του στην αγγλική πολιτική της εποχής του και η πολιτική διδασκαλία του (ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τον πόλεμο εναντίον του προστατευτισμού) είχε ένδοξους συνεχιστές.